Go-Time!

Inmiddels zit mijn Scandinavische avontuur er op en ben ik terug in Nederland. Ik heb een toptijd gehad en kijk nog even terug op de laatste maand.

De eerste weken van januari stond vooral in het teken van mijn project afronden. De laatste tekeningen en ontwerpen maken, spelen met zonnepanelen, kapton tape en geanodizeerde aluminium platen. 'Nothing out of the ordinary' voor een beetje space ingenieur in spe... In mijn laatste week ben ik nog even bij de deense ruimtevaart organisatie geweest in Kopenhagen, ook weer een mooie roadtrip was. Mijn activiteiten werden afgesloten met project presentatie en project defensie en dat verliep allemaal goed. Uiteindelijk een mooi resultaat gehaald en m'n begeleider was buitengewoon tevreden, ik mag zo terugkomen :)

Inmiddels was Jorick al geariveerd in Denenmarken en samen met collegas, huisgenoten en vrienden hebben we in het weekend de stad onveilig gemaakt en heb ik van de meeste mensen afscheid genomen. Na de kater heb ik in het weekend m'n kamertje gepoetst en m'n koffers gepakt. Maandag de 22e was het zover, we vertrokken naar Noorwegen!

Maandagavond hebben Jorick, Allan en ik de nachtboot naar Noorwegen gepakt. Die avond hebben we een klein geniaal feestje gevierd. De boot was ruim voorzien van slechte muziek, een klein casino en een arcade hal. We hoefden dus weinig tijd in onze cabin (dek -10, onder het autodek, naast de motor) door te brengen.

Dinsdagochtend zijn we in Oslo aangekomen en daar hebben we 's middags het vliegtuig naar Tromso gepakt. Helaas was de crew ingesneeuwd in een willekeurig zweedse stad dus we moesten de tijd doden met eindeloze kaarspelletjes. Gelukkig won ik de meeste spelletjes, dat houdt het nog en beetje aantrekkelijk. Na een paar uur vertrok het vliegtuig dan toch en kon onze reis naar het hoge noorden beginnen.

Even ter ilustratie: Tromso ligt meer dan 400 km boven de poolcirkel, net zo noordelijk als noord Alaska en Siberië. En er is dus inderdaad veel sneeuw en weinig licht. Zeker voor Allan (Austaliër) even wennen. Als we hem niet voorzien hadden van een ski-jack was hij ongetwijfeld binnen een dag in z'n zomerjas en slippers ergens in de sneeuw ingevroren terug gevonden...

Ons hotelletje in Tromso was super prima in orde en dik voor elkaar. Het enige aparte was dat het er erg ondefinieërbaar rook. In eerste instantie dachten we aan schoonmaakmiddelen, maar na een nacht hebben we toch even gekeken of er geen rottende lijken onder onze bedden lagen.

Tromso zelf is een mooie stad met zo'n 40 000 inwoners. Het is een studentenstad en het is er dus best levendig. Met bier voor een tientje zijn de meeste bars alleen verstoken van studenten. Verder is het grappig om te zien dat de lokale hangjeugd i.v.m. de kou ervoor kiest om in een verwarmd winkelcentrum te hangen... helden zijn het...

Als je echt hip bent ga je skiën in Tromso. Logisch dus dat wij op woensdagmiddag op de piste te vinden waren. Toen we om 15:00 uur aankwamen bij de piste was het al pikkedonker. Dit alles kwam mij wel prima uit aangezien ik nog nooit geskied had. Ik hoopte dat de sneeuw en duisternis mijn capriolen ietsjewat zouden kunnen verhullen... Na 6 uurtjes op de piste, een hoop sneeuwhappen, wat gevaarlijke manouvres en een eindeloos geduldige Jorick kon ik behoorlijk naar beneden komen. Het skiën beviel goed en de piste lag er mooi bij. Je skied als het ware van een fjord af richting de in het duister verlichtte stad. Geen slechte eerste ervaring. Toen we het terein verlieten moesten we nog wel even een ambulance met daarin een onvoortuinlijke skiër uit de sneeuw losduwen: "oud noors amulance douwen", ik voorzie de olympische premiere in 2022.

Dondardag hebben we een tocht gemaakt met de hondenslee. De voorpret hiervan begon al toen in in Denenmarken mijn reisverzekering opbelde."Hondensleeën? Nee meneer dat staat niet in de polis... maar ik denk dat het wel onder de gevaarlijke sporten catagorie valt... maar doet u voor de zekerheid wel voorzichtig?". Uiteindelijk bleek het niet heel gevaarlijk, maar vooral heel mooi te zijn. We werden bij het hotel opgehaald en naar een huis ver buiten de stad gebracht. Daar had een familie 60 sledehonden en we kregen elk een eigen team van 4 honden en een slee, dus gewoon zelf aan het stuur. Na wat uitleg over de commandos en sturen en een verkleedsessie naar poolpakken werden de honden ingesnoerd. Het mooie is dat zodra die honden een slee zien de
knop omgezet wordt naar "go-time". Ze willen echt alleen maar die slee zo hard mogelijk wegtrekken en GAAN! In het begin dus even met je volle gewicht op de sneeuwrem en zodra je die loslaat vasthouden, vasthouden en ook als je omgaat: vasthouden! Eenmaal op snelheid is het supercool. We gingen door een besneeuwd landschap en het sneeuwde/ijzelde behoorlijk. Die honden zijn onvermoeibaar. Na een tijdje zit je echt in 'the-middle-of-nowhere'. Bij terugkomst werd het haardvuur ontstoken en kregen we huisgemaakt chocolade taart (erg lekker). Een ervaring om nooit te vergeten.

Vrijdag was de laatste dag in Tromso en we besloten te gaan ijsvissen op een fjord. Dit houdt in dat je op een bevroren fjord gedropd wordt met een sneeuwscooter en vervolgens een gat boort in het ijs. Vervolgens ga je met je nylondraad met aas zitten hengelen naar vis. De buit na 1,5 uur vis was dat we gezamelijk wel 1 vis gevangen hadden... Jorick redde onze gezamelijke eer. We vermoeden zelfs dat deze vis al dood was en dat hij per ongeluk van de bodem gedregd is, maar goed, een vis is een vis. Om onze mannelijke eer iets te redden mochten we nog wel met de sneeuwscooter over het fjord banjeren en dat is ook wel mooi werk.

Zaterdag zijn we terug gevlogen naar Olso en hebben we daar weer de boot terug gepakt naar Denenmarken. Vervolgens zijn Jorick en ik met mijn schitterende groene bolide (hij staat te koop, dus mocht je interesse hebben...) terug gereden naar NL.

Vanaf deze week zal ik dus weer in Delft te vinden zijn!

Ik spreek de meeste van jullie snel weer in de kantine, kroeg of waar dan ook.

Tabe!

Joost

foto's

http://home.planet.nl/~elsta009/Tromso/index.htm